Dag 22

1 juni

Wat is het toch fijn als je een goede wifi verbinding hebt. Ik kan dan meteen mijn blog schrijven.

De laatste drie dagen moest ik goed overdenken wat we allemaal hadden ondernomen om mijn blog te kunnen schrijven.

Vandaag wordt het makkelijker.  Ik ga meteen beginnen.
Vandaag hebben we een uitje gemaakt naar Greiganger, een fjord wat vlak bij onze camping is. De rit ernaar toe was erg leuk met veel haarspeldbochten, diepe ravijnen langs de weg en vooral veel sneeuw.

Onderweg hebben we natuurlijk, hoe kan het ook anders veel watervallen gezien en op veel uitzichtpunten foto’s en filmpjes gemaakt.

Het was weer een mooie rit waarbij mijn hoogtevrees weer op de proef werd gesteld.

Er waren hier en daar uitzichtpunten met een glazen afscheiding als hek.

Dat is dus echt niets voor mij. En dan nog de vloer waar je door heen kan kijken naar de diepe afgrond die daaronder is. De wandelroutes zijn daar mooi. Je loopt over paden wat je eigenlijk geen paden kan noemen. Je wandelt daar als het ware “off road”. We liepen over rotsen, door watertjes en sneeuw heen waar ik ook nog door heen zakte. Je weet natuurlijk nooit wat eronder zit. Heel verraderlijk. Maar we hebben het overleefd.

Bij een andere waterval hebben we weer 336 traptreden gelopen. Ja, ik heb ze even geteld omdat we gisteren al een trap van 418 treden gelopen hebben. ‘Ik neem de trap’, riep je ik nog enthousiast naar Marja. Dan doe ik meteen de “Trap workout”

We vroegen ons af waarom trappen lopen zo zwaar kan zijn omdat je je voet, ten opzichte van lopen op een pad, slechts 15 cm per trede hoeft op te tillen.

Maar eenmaal boven aangekomen ademde ik toch echt een stuk zwaarder. Gelukkig is er goed nieuws voor me: zelfs mensen die super fit zijn, kunnen het zwaar hebben met traplopen. Hoe komt dat toch?

Het goede nieuws is dus dat het heel normaal is om buiten adem te zijn na het traplopen.

‘Het betekent niet dat je niet in vorm bent’. Dus mijn dag is weer goed. Ik kan zeggen dat ik best wel in vorm ben.

Bij traplopen ga je tegen de zwaartekracht in. Dit zijn eigenlijk stappen maar dan omhoog, dus nog zwaarder. Hierdoor verhoogt je hartslag en je hebt meer zuurstof nodig.

Ja, de trap is dus behoorlijk zwaar. Maar ontzettend goed voor je. Het is beter om trap te lopen, dan om te gaan wandelen. Hoe vaker je dit doet, des te makkelijker je die trap op komt! Zeggen ze!

Dus morgen gaan we weer wandelen.

Dat is ook zoiets, in de vakantie gaan we altijd samen afwassen. Zo leuk is dat. Marja besloot om als we weer thuis zijn de vaatwasser de deur uit te doen. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik daarmee nog niet heb ingestemd. Dat is dan ook weer zo’n grote stap. Niet omhoog de trap op maar wel vermoeiend.

Ik zei nog tegen Marja, het kan niet altijd vakantie zijn hoor!

De “vaat- of afwas workout” verrichten we dus voorlopig alleen wanneer we op vakantie zijn. Thuis zien we wel verder. Dat duurt trouwens nog ruim een week en hopelijk hebben we dan allang weer andere gespreksonderwerpen waar we ons hoofd over breken.

Wij hebben in ieder geval weer een leuke dag gehad. En zoals het hoort in de vakantie hebben we vanavond heerlijk gebarbecued.

Ik stond buiten in de kou en Marja zat heerlijk binnen in de caravan te wachten tot ik klaar was. Lief toch? Zo af en toe stak zij haar hoofd buiten de deur en vroeg of het vlees al klaar was. En ik dacht klappertandend "Was dat maar waar, dan zat ik ook lekker warm binnen".

Morgen weer een nieuwe dag met een nieuwe (traploop)ronde en weer nieuwe kansen op een betere conditie.

We houden het bij een blauwe (makkelijke) wandelroute. Die zijn leuk en je komt moe maar voldaan weer terug op de camping.

Tot morgen na de boswandeling. (dat schijnt trouwens ook een heerlijk likeurtje te zijn)