Dag 19

29 mei

We hebben bij een benzinepomp heerlijk geslapen en ’s morgens konden we binnen thee en een heerlijke cappuccino halen.

Overigens smaakt Marja’s cappuccino veel lekkerder. Die maakt zij met liefde voor mij en dat proef je meteen. Als ik haar vraag hoe zij dat doet zegt ze het volgende:
Lieve Ron, zo maak ik voor jou een cappuccino:
Het enige wat ik gebruik is espresso en verse volle melk.
Ik zet een espresso. Dan gebruik ik verse volle melk en verhit de melk tot 65 tot 70 graden
Ik zorg dat ik het stoompijpje aan de zijkant houdt, zodat ik een draaikolk creëer tijdens het schuimen. Ik  schuim ongeveer een kwart erbij.
Als ik klaar bent met schuimen, wals ik de melk tot ik mooi glanzend schuim krijgt en giet ik het over de koffie.

Goed van haar hé? En als een echte barista doet zij dan ook nog aan “latte art”. wanneer zij de schuim erop doet maakt zij een hartje, geeft mij een zoen en zegt “Geniet ervan, schat.

Ik weet het, het slaat allemaal nergens op maar dat komt omdat we al snel weer vertrokken om verder te rijden. En ik moet toch iets te schrijven hebben.

Onderweg zijn we weer de poolcirkel gepasseerd en nog wat rondgekeken en gewandeld langs de sneeuw die daar nog een meter hoog was, echt waar. Daarna weer rijden want we moesten een flinke afstand afleggen en aangezien de maximum snelheid 80 km/u is schiet het niet op.

We hebben onderweg in de caravan lekker gekookt en gegeten en gingen daarna weer verder rijden. We gingen weer even in Zweden kijken omdat we daar nog de grootste waterval van Zweden wilden zien. zie de video.

Vervolgens moesten we een slaapplaats zoeken. Dat viel niet mee want in dat gebied waren geen campings. We hebben naar een leuke plek in de natuur gezocht. Maar het was daar te stil en hier te eng en verderop te gevaarlijk zei Marja. Zij hoopte natuurlijk een camping tegen te komen. Tot het moment daar was en ik vond dat ik lang genoeg had gereden en stopte op een leuke plek op een rustige weg. Ik zei: “dit wordt vannacht onze slaapplek”, ik stop ermee.